Niekompletna lub przestarzała dokumentacja

Jednym z najczęstszych błędów jest składanie wniosku bez pełnej dokumentacji technicznej nieruchomości – brak planów budynku, świadectw poprzednich lat czy rachunków za energię prowadzi do odrzucenia wniosku lub konieczności jego ponownej weryfikacji. Ten brak kompletności wydłuża czas oczekiwania i może generować dodatkowe koszty, np. konieczność uzupełniania brakujących danych.
Jak uniknąć: przed złożeniem wniosku o świadectwo charakterystyki energetycznej przygotuj aktualne i szczegółowe plany budynku, informacje o izolacji ścian, dachu i systemie ogrzewania oraz zużyciu energii w ostatnich latach. Warto też zadbać o cyfrowe kopie tych dokumentów, by od razu móc je przekazać audytorowi.

Brak uprawnień i nieodpowiedni wybór audytora

Wykonywanie świadectwa energetycznego przez osobę bez wymaganych uprawnień to częsty błąd wynikający z nieznajomości przepisów. Skutkiem może być konieczność ponownego zamawiania dokumentu u właściwego specjalisty, co generuje opóźnienia i dodatkowe koszty.
Jak uniknąć: zawsze sprawdzaj, czy firma lub audytor posiada aktualny wpis w rejestrze osób uprawnionych oraz czy dysponuje odpowiednimi kwalifikacjami inżynierskimi. Przed podpisaniem umowy poproś o numer uprawnień i zweryfikuj go w oficjalnym rejestrze.

Błędne lub niespójne dane we wniosku

Często zdarza się, że we wniosku o świadectwo energetyczne wpisywane są nieprawidłowe lub nieaktualne dane budynku, co prowadzi do rozbieżności z wynikami audytu energetycznego i odrzucenia dokumentu. Może to także wpłynąć na niewłaściwe obliczenie klasy energetycznej, a w konsekwencji obniżyć wiarygodność świadectwa.
Jak uniknąć: przed wysłaniem wniosku porównaj wszystkie dane (powierzchnię użytkową, sposób użytkowania, rodzaj instalacji) z tymi, które widnieją w księdze wieczystej i aktualnych planach. Jeśli zauważysz różnice, skoryguj wpisy lub zgłoś je audytorowi przed sporządzeniem dokumentu.

Nieodpowiednia metodologia audytu

Stosowanie niewłaściwych norm lub uproszczonych kalkulacji może skutkować błędami w audycie energetycznym, a tym samym w certyfikacie energetycznym. Taka praktyka może prowadzić do konieczności ponownego przeprowadzenia audytu według obowiązujących wytycznych.
Jak uniknąć: upewnij się, że audytor stosuje aktualne metodyki i normy PN‑EN oraz wytyczne Ministerstwa Infrastruktury, obejmujące wszystkie systemy budynku (grzewczy, wentylacyjny, elektryczny). Warto poprosić o krótki opis użytej metodologii przed rozpoczęciem prac.

Brak weryfikacji i korekty projektu świadectwa

Po otrzymaniu projektu świadectwa charakterystyki energetycznej warto dokładnie go przejrzeć – niepoprawione błędy formalne (np. literówki, niezgodność wskaźnika EP) mogą unieważnić dokument. Zaniedbanie tego kroku może oznaczać konieczność dodatkowych poprawek i przedłużenie terminu wydania ostatecznego świadectwa.
Jak uniknąć: zawsze sprawdzaj, czy wskaźnik Nieodnawialnej Energii Pierwotnej (EP) mieści się w granicach określonych przepisami; w razie potrzeby zgłaszaj korekty i żądaj poprawionego świadectwa przed upływem terminu ważności projektu. Dobrą praktyką jest spisanie listy kontrolnej najważniejszych pól do weryfikacji.

Błędy terminowe i formalne

Złożenie wniosku po terminie naboru (np. w programie „Mój Prąd”) lub bez wymaganych załączników skutkuje odrzuceniem wniosku nawet przed merytoryczną oceną. To oznacza utratę szansy na dofinansowanie czy ulgę, a także konieczność ponownego przygotowania dokumentacji.
Jak uniknąć: zaplanuj proces aplikowania z wyprzedzeniem, sprawdź harmonogram naboru i przygotuj listę kontrolną wszystkich wymaganych dokumentów (świadectwa, plany, umowy z audytorem). Regularnie monitoruj dedykowane strony programów dofinansowujących, by nie przegapić terminów.